رضایت جامعه درگرو امنیت ملی ، اقتصاد ملی یا توسعه سیاسی و گسترش جامعه مدنی

به گزارش پایگاه خبری راهبران توسعه، از وب سایت شخصی دکتر سید حمید حسینی: پس از آنکه حسن نصرالله در سخنرانی روز جمعه به مانند ایران اعلام نمود که قصد ورود تمام عیار به جنگ غزه را ندارد، ریسک گسترش جنگ به شدت کاهش یافت و اولین نشانه آن کاهش شدید قیمت نفت از ۸۶ دلار به ۸۱ شد.

دنیای غرب مصمم به نابودی شاخه نظامی حماس میباشد و لذا چشم های خود را بر جنایات اسراییل بسته و اسراییل را در حمله زمینی به شمال غزه همراهی نموده و موفق شدند غزه را به دو قسمت تقسیم نمایند و به تونل های زیر زمینی حماس دسترسی پیدا کرده و آنها را محاصره نمایند، پنجشنبه به دلایل نامعلومی حملات زمینی را متوقف کرده و مجددا بمباران شمال غزه را از سر گرفته اند،علت توقف حملات زمینی و شدت یافتن بحرانها میتواند دو دلیل داشته باشد:
۱- مقاومت رزمندگان حماس و تلفات نیروی زمینی و نابودی تجهیزات زرهی
۲- تلاش برای تخلیه غیر نظامیان و سپس حملات هم زمان زمینی و هوایی برای نابودی گردانهای حماس و تسلط بر منطقه شمال غزه
اغلب کارشناسان نظامی اسراییل را برنده این نبرد میدانند ولی تصرف غزه را به معنی نابودی حماس ندانسته و این مقاومت در آینده ادامه خواهد یافت مگر اینکه ایده دو دولت هر چه سریعتر عملیاتی گردد.
در این وضعیت شاید ایده احمد زیدابادی مبنی بر خروج حماس از غزه و سپردن اداره این منطقه به دولت خودگردان فلسطینی بتواند از تصرف طولانی مدت این منطقه توسط رژیم غاصب جلوگیری نماید.
در سالهای اخیر در ایران سه دیدگاه با هم در رقابت بوده و نمود این تفکر را در شکل گیری جریانات سیاسی کشور میتوان دید، دیدگاه غالب متعلق به رهبری دوم نظام میباشد که امنیت را مهمترین مولفه امنیت ملی دانسته و بر مبنای این راهبرد تقویت توان دفاعی با استفاده از همه ابزارهای تکنولوژیک نظیر پهپاد، موشک های دوربرد، سامانه های راهداری،…. اقدام نموده و همزمان نیز به تقویت جریانات مقاومت در منطقه پرداخته و اقتصاد مقاومتی را در دستور کار قرار داده و از نظر هسته ای به مرحله ای رسانده که قدرت بازدارندگی داشته است، این راهبرد هزینه فراوانی را بر اقتصاد کشور و تبعات فراوانی بر زندگی مردم داشته است و مورد نقد اغلب مردم میباشد.
راهبرد دوم اقتصاد و رضایت جامعه را پایه امنیت دانسته و به شدت نگاه توسعه ای داشته و برای رسیدن به این اهداف گسترش روابط با جهان خارج و استفاده از منابع و تکنولوژی غرب تاکید داشته ودارد.
راهبرد سوم بر توسعه سیاسی و گسترش جامعه مدنی تاکید دارد و رضایت قشر متوسط جامعه از نظر اجتماعی و اقتصادی را هدف گذاری نموده است و شعار آزادی را که از شعارهای اصلی انقلاب بوده راهگشا میداند، سمبل این راهبرد آقای سید محمد خاتمی میباشد و در دوره ۸ ساله ریاست جمهوری در گسترش جامعه مدنی، رشد و توسعه اقتصادی و تنش زدایی با دنیا موفق عمل نمود و گفتگوی تمدن ها که در سازمان ملل به تصویب رسید از موفقیت های این راهبرد بود.
اینکه در این سه راهبرد تاکید بر امنیت، اقتصاد و آزادی در اولویت میباشد به این معنا نیست که رهبران هریک از دیدگاهها به سایر راهبردها بی توجه بوده اند ، بطور مثال آقای هاشمی به شدت از تقویت بنیه دفاعی کشور حمایت می نمود و یا آقای خاتمی در ۴ سال دوم ریاست جمهوری بهترین عملکرد اقتصادی را داشت، رهبری نیز در دهساله گذشته شعار سال را اقتصادی تعیین نموده و اقتصاد از دغدغه های اصلی ایشان بوده است.
متاسفانه امکانات محدود اقتصادی کشور اجازه نداده که همزمان بتوان راهبردهای فوق را پیگیری نمود و در سالهای اخیر آزادیهای اجتماعی به شدت محدود شده و حاکمیت به شدت علاقمند به تحمیل سبک زندگی دلخواه خود به جلمعه میباشد و این موضوع زندگی اجتماعی را پر چالش و فضای کسب وکار را نامطلوب نموده است.

دکتر سید حمید حسینی:خوشبختانه علیرغم اختلاف در راهبردها، عملکرد حاکمیت در موضوع شهادت سردار سلیمانی و جنگ غزه نشان داد که راهبرد اصلی کشور به هیچ وجه تهاجمی نیست و هدف بازدارندگی میباشد و در صورتی که کشور به درجه ای از قدرت بازدارندگی برسد که امنیت ملی و سرزمین های کشور از تهاجم در امان باشد میتوان اولویت را از امنیت به اقتصاد و دموکراسی سوق داد.